Παρουσιάστηκε χθες στο Κατάλυμα της Γαλλίας στη Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου η μελέτη των μεταπτυχιακών φοιτητών της Αρχιτεκτονικής Ακαδημίας του Παρισιού –της σημαντικότερης σχολής της Γαλλίας (Paris – Belleville, Ecole Nationale superieure d’Architecture) σχετικά με την αναβίωση του κτηρίου των Παλιών Σφαγείων στην περιοχή Κόβα. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων, η επίτιμη πρόξενος της Γαλλίας στη Ρόδο, κα Αλίκη Μοσχή-Gauguet, η αντιδήμαρχος κα Μαρίζα Χατζηλαζάρου, ο διευθυντής του τοπικού γραφείου του ΕΟΤ, κ. Αγαπητός Ξάνθης, η καθηγήτρια του ΕΜΠ, κα Ελευθερία Τσακανίκα και η αρχαιολόγος κ. Κατερίνα Ντέλλα.
Μιλώντας στη «δημοκρατική» η κα Μοσχή δήλωσε: «Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές μετά από τρεις μέρες που δούλεψαν, μας παρουσίασαν τις προτάσεις τους για τα Παλιά Σφαγεία. Δεν περιορίστηκαν σε μία απλή καταγραφή της κατάστασης, αλλά πρότειναν πώς να αξιοποιηθούν περαιτέρω τα κτίσματα αυτά και πώς μπορούν να εξασφαλισθούν χρηματοδοτήσεις για την υλοποίηση των προτάσεών τους. Αυτές τις εργασίες θα τις τελειοποιήσουν και θα παραλάβουμε την τελική μελέτη σε δύο με τρεις μήνες από τώρα.
Προσωπικά πρότεινα, του χρόνου που θα έρθουν ξανά, να παρουσιάσουν τα αποτελέσματα όλων των μελετών που έχουν κάνει πάνω σε κτήρια της Ρόδου. Είναι καλό να γίνει μία δημόσια παρουσίαση για να μπορέσει κι ο κόσμος να γίνει κοινωνός αυτής της πρωτοβουλίας. Παράλληλα, σε ένα χώρο, όπως είναι το κατάλυμα της Γαλλίας, θα μπορούσαμε να εκθέσουμε τα σχέδια από τις εργασίες και τις φωτογραφίες από τα κτήρια. Η προξενική μας αρχή, στοχεύει να ενισχύσει αυτή τη συνεργασία η οποία ξεκίνησε πριν τρία χρόνια από την αρχαιολογική υπηρεσία. Πιστεύω ότι η Ρόδος παρουσιάζει ενδιαφέρον τόσο από πλευρά πολιτιστικής κληρονομιάς όσο και από την πλευρά των φυσικών φαινομένων. Μετά από όλες τις προσπάθειες που έχουμε κάνει, μπορούμε πλέον να προσβλέπουμε σε μία πιο μόνιμη συνεργασία μεταξύ της σχολής, της προξενικής αρχής και των τοπικών αρχών».
Σε δηλώσεις της η συνεργαζόμενη καθηγήτρια-ερευνήτρια στη Σχολή Αρχιτεκτονικής του Παρισιού-Belleville, κα Maie Kitamura, ανέφερε σχετικά με την επιλογή της Ρόδου για ερευνητικούς σκοπούς: «Τα προγράμματα στα οποία επικεντρώνονται τα μεταπτυχιακά έχουν να κάνουν με τη συντήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και την πρόληψη των φυσικών καταστροφών. Το πανεπιστήμιο έπρεπε να επιλέξει ένα τόπο που συνδυάζει και τα δύο. Η Ρόδος έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον κι από τις δύο απόψεις. Μας ενδιαφέρουν οι σεισμογενείς περιοχές και βέβαια τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Ρόδου αποτέλεσαν πόλο έλξης».
Η καθηγήτρια κα Sarra Kasri τόνισε ότι η Ρόδος έχει πολλά ιστορικά κτήρια πέρα από τα ευρέως γνωστά που παρουσιάζουν τεράστιο μελετητικό ενδιαφέρον. Είπε ότι η ίδια εντυπωσιάστηκε από τα κτήρια στη βιομηχανική ζώνη. «Το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου είναι ένα ιστορικό κτήριο με μεγάλο ενδιαφέρον, τόσο λόγω της αλληλουχίας των αρχιτεκτονικών παρεμβάσεων, όσο και γι’ αυτό που συμβολίζει στο διεθνές στερέωμα. Είναι όμως ένα κτήριο που έχει μελετηθεί πολύ και προσωπικά θα ήθελα να ασχοληθώ μελετητικά με κτήρια λιγότερο γνωστά στη Ρόδο. Είναι βέβαιο ότι η πολιτιστική κληρονομιά της Ρόδου από τη Μεσαιωνική περίοδο είναι πιο γνωστή. Αυτά τα τρία χρόνια που επισκεπτόμαστε τη Ρόδο, ανακαλύψαμε ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό πλούτο ο οποίος είναι παντελώς άγνωστος στην πλειονότητα των επισκεπτών. Αναφέρομαι στα κυρίως στα κτήρια της βιομηχανικής ζώνης, τα οποία παρουσιάζουν μία μεγάλη προοπτική για εξέλιξη και μελλοντική χρήση», ανέφερε η κ. Kasri.
Τέλος, η καθηγήτρια, κα Elise Ostarenai είπε ότι η Ελλάδα δίνει το καλό παράδειγμα στη συντήρηση μνημείων και ιστορικών κτισμάτων, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Στον τομέα της συντήρησης μαθαίνουμε από τους Έλληνες πώς να χρησιμοποιούμε υλικά τέτοια που να αρμόζουν απόλυτα στα ιστορικά κτήρια. Η κ. Ελευθερία Τσακανίκα από το ΕΜΠ με την οποία συνεργαζόμαστε μαθαίνουμε πολλά πάνω στον τομέα συντήρησης».
Η προοπτική της ανακατασκευής του Κολοσσού
Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει η άποψή της κας Maie Kitamura σχετικά με την προοπτική της ανακατασκευής του Κολοσσού της Ρόδου. Σε σχετική ερώτηση της «δημοκρατικής» απάντησε ως εξής:
«Είναι πάρα πολύ δύσκολο να δοθούν απαντήσεις στην ερώτηση που θέτετε. Τέτοια θέματα έχουν να κάνουν με την ταυτότητα ενός τόπου. Παρόλα αυτά, μπορώ να πω ότι στην Ανατολική Γερμανία ένα πολύ μεγάλο μέρος των μνημείων που είχαν καταστραφεί ,ανακατασκευάστηκαν. Στη Γαλλία αυτή την περίοδο υπάρχει μεγάλη συζήτηση για την ανακατασκευή του Παλατιού του Τουλερί που καταστράφηκε το 1870. Όσο είναι εύκολο να αποφασίσει κανείς την ανακατασκευή ενός ιστορικού κτίσματος, ενός μνημείου που καταστράφηκε πρόσφατα, είναι δύσκολο να γίνει κάτι αντίστοιχο με σύμβολα που έχουν χαθεί πριν από αιώνες. Με την πάροδο των χρόνων αλλοιώνονται συνήθως στοιχεία της ιστορίας. Είναι ένα πολύ λεπτό θέμα που μόνο τοπικές κοινωνίες μπορούν να διαχειριστούν.
Έχει να κάνει όπως σας είπα και πριν με την ταυτότητα του τόπου. Το θέμα είναι τι ακριβώς θα κατασκευαστεί. Θα είναι ένα …πιστό αντίγραφο, ένα κτίσμα που θα έχει κάποια συγκεκριμένη χρήση ή μιλάμε τελικά για ένα σύμβολο που θα παραπέμπει στην ιδέα και σε όσα συμβόλιζε ο Κολοσσός; Να κατασκευάσουμε τον Κολοσσό με τα ίδια υλικά, είναι αδύνατο προφανώς. Η ανακατασκευή με νέους τρόπους έκφρασης, είναι κάτι που μπορεί να τεθεί προς συζήτηση. Πρέπει να είναι κανείς ανοιχτός σε κάθε ιδέα, αφού έτσι κι αλλιώς θα ήταν αδύνατο να αναπαραστήσει απλά και στείρα ένα τέτοιο μνημείο»